..It was October 29, 2010...a day kung kelan last kame ngkita at ngkasama... I was so happy that day with him...exactly 8am...nagpunta kame ng church....ang saya ko talaga...walking together...asaran....kulitan.....pareho pa nga kame may sakit nun e...lagnat sya .ako naman..,headache...but..every time I was with him...ok ako...nakalimutan ko na nga na me sakit ako e..,basta ang alam ko masaya ako.......sabay pa kame kumain ng lunch...sya pa nag-prepare ng food ko.. .but..,after namin kumain....gusto na daw nya umuwi.......hindi na daw nya kasi kaya........I can't explain kung bakit ayaw ko pa sya umuwi....all i know that time is maglakad ng maglakad kahit saan kasama sya....hindi ko sya pinauwi....Nagpasama pa ko sa isang store...hmm....hindi naman sya nagdalawang-isip na samahan ako.....pero..,hindi pa rin ako kuntento.....gusto ko pa talaga sya kasama.......Sa tabi ng store...meron ako nakita computer shop...nagpasama pa ulit ako dun....hmm...pumayag pa rin naman sya...Nag net ako...youtube..,fb..,habang sya...nakaupo lang sa tabi ko.....Iba na pakiramdam ko noon....hindi na ako naiilang kasama sya....sinandal nya yung ulo nya sa balikat ko...hindi na nya talaga kaya...sobrang sama na tlaga ng pakiramdam nya...hmm...Nag request sya ng two songs na ise-search ko....after nya mapakinggan yung song....binigay nya saken yung headset...para pakinggan ko yung songs....Ewan ko ba...,feeling ko song nya yun para saken....then...after an hour...nag-out na ako...nag-promise kasi ako sa kanya na one hour lang ako mag-nenet...Gusto ko sana maglakad pauwi....pero hindi nya ko pinayagan.........pinilit nya na mag-tric na lang ako pauwi samen......nagtalo pa kame about dun....pero sya pa rin ang nasunod...ikinuha nya ko ng tricycle kahit ayaw ko......nagtampo ako sa kanya nun....kinakausap pa nya ako....pero hindi ko sya pinansin....sumakay na ako ng tric.....at iniwan sya mag-isa......Gusto ko pa kasi sya kasama....pero alam ko mali din ako...kasi hindi na talaga nya kaya.......after that day....away.............away................puro away na ang sunod.......until November 2, 2010....iniwan na nya ako...nakipagbreak sya saken......para daw matuto ako at magbago.....hindi ko matanggap na iniwan na nya ako.....wala na ko nare-receive na text messages galing sa kanya....hindi nya rin sinasagot mga tawag ko......November 11, 2010....sa wakas nagtext na sya saken.....pero hindi ko ine-expect na ganito an sasabihin nya........."pinalaya na kita...sawa na ako sa ugali mo....tigilan mu na ako......ako naman ang palayain mo....please...." gumuho ang mundo ko....wala na akong nagawa kundi ang umiyak........kasalanan ko din kasi...ang tanga tanga ko..,pinabayaan ko lang mawala ang taong nagmahal sa akin ng sobra...wala na pag-asa bumalik pa sya.........kaya pala kakaiba ang saya ko nung araw na yun....yun na pala yun huling araw na makakasama ko sya....at yun na din pala yung magiging pinakamalungkot na araw sa buhay ko........pero thankful pa rin ako kay God na binigyan nya ko ng isang tulad ni joh sa buhay ko...kahit saglit lang yung mga panahon na nakasama ko sya.........
-neh"
No comments:
Post a Comment